Η συγγραφή θεωρείται πολλές φορές ένα απλό, χαριτωμένο χόμπι.
Χαρακτηρίστηκα, σε ένα πάρτυ ένας ρώτησε την Ιζαμπέλ Αλιέντε με τι ασχολείται.
«Συγγραφέας,» απάντησε εκείνη.
«Α, και εγώ σκέφτομαι όταν συνταξιοδοτηθώ να γράψω ένα μυθιστόρημα,» ξεστόμισε εκείνος.
Η Αλιέντε αμέσως τον ρώτησε, «Με τι ασχολείστε;»
«Οδοντίατρος είμαι.»
«Ααα,» αναφώνησε η Αλιέντε, «και εγώ σκέφτομαι όταν συνταξιοδοτηθώ να ξεριζώνω δόντια!»
Η παιδική λογοτεχνία θεωρείται ακόμα πιο εύκολο «σπορ». Οι περισσότεροι φαντάζονται πως είναι εύκολο να γράψει κανείς «παραμυθάκια» για παιδιά. Δεν έχουν ιδέα πως ένα παιδικό βιβλίο δημιουργείται από ένα καλογραμμένο κείμενο, σωστά δομημένο, η κάθε λέξη μελετημένη, η κάθε φράση προσεγμένη ώστε να μην υποτιμήσει τη νοημοσύνη του παιδιού, με δυνατούς χαρακτήρες, αληθινούς διαλόγους, και μια υπόθεση που δημιουργεί την αγωνία να γυρίσεις αμέσως τη σελίδα. Χρειάζονται γνώσεις για να γραφτεί ένα παιδικό βιβλίο. Χρειάζεται δουλειά. Χρειάζεται κέφι και όρεξη, κλήση στη γραφή, λίγο παιδικό πνεύμα, χιούμορ και ευαισθησία. Βέβαια, συνταγές δεν υπάρχουν. Οι συνταγές είναι πάντα φτιαγμένες για να προσαρμόζονται στον καθένα ανάλογα με τα γούστα του. Ούτε χρειάζεται να είναι κανείς άγιος άνθρωπος για να γράψει παιδική λογοτεχνία.
Όμως, πόσες φορές βλέπουμε βιβλία να έχουν εκδοθεί χωρίς τα απαραίτητα προσόντα για να θεωρούνται αξιόλογα; Δεν αρκεί να έχουμε μόνο κέφι να γράψουμε. Δεν φτάνει το κέφι. Αν δεν δέσει το φαγητό μας αφήνει άσχημη γεύση στο στόμα.
Βέβαια, συνταγές δεν υπάρχουν. Περί ορέξεως ή περί παιδικού βιβλίου…μάλλον κολοκυθόπιτα.
Πάντως, το σίγουρο είναι πως όταν (και άμα ποτέ) συνταξιοδοτηθώ, δεν θα γίνω οδοντίατρος.
Χαρακτηρίστηκα, σε ένα πάρτυ ένας ρώτησε την Ιζαμπέλ Αλιέντε με τι ασχολείται.
«Συγγραφέας,» απάντησε εκείνη.
«Α, και εγώ σκέφτομαι όταν συνταξιοδοτηθώ να γράψω ένα μυθιστόρημα,» ξεστόμισε εκείνος.
Η Αλιέντε αμέσως τον ρώτησε, «Με τι ασχολείστε;»
«Οδοντίατρος είμαι.»
«Ααα,» αναφώνησε η Αλιέντε, «και εγώ σκέφτομαι όταν συνταξιοδοτηθώ να ξεριζώνω δόντια!»
Η παιδική λογοτεχνία θεωρείται ακόμα πιο εύκολο «σπορ». Οι περισσότεροι φαντάζονται πως είναι εύκολο να γράψει κανείς «παραμυθάκια» για παιδιά. Δεν έχουν ιδέα πως ένα παιδικό βιβλίο δημιουργείται από ένα καλογραμμένο κείμενο, σωστά δομημένο, η κάθε λέξη μελετημένη, η κάθε φράση προσεγμένη ώστε να μην υποτιμήσει τη νοημοσύνη του παιδιού, με δυνατούς χαρακτήρες, αληθινούς διαλόγους, και μια υπόθεση που δημιουργεί την αγωνία να γυρίσεις αμέσως τη σελίδα. Χρειάζονται γνώσεις για να γραφτεί ένα παιδικό βιβλίο. Χρειάζεται δουλειά. Χρειάζεται κέφι και όρεξη, κλήση στη γραφή, λίγο παιδικό πνεύμα, χιούμορ και ευαισθησία. Βέβαια, συνταγές δεν υπάρχουν. Οι συνταγές είναι πάντα φτιαγμένες για να προσαρμόζονται στον καθένα ανάλογα με τα γούστα του. Ούτε χρειάζεται να είναι κανείς άγιος άνθρωπος για να γράψει παιδική λογοτεχνία.
Όμως, πόσες φορές βλέπουμε βιβλία να έχουν εκδοθεί χωρίς τα απαραίτητα προσόντα για να θεωρούνται αξιόλογα; Δεν αρκεί να έχουμε μόνο κέφι να γράψουμε. Δεν φτάνει το κέφι. Αν δεν δέσει το φαγητό μας αφήνει άσχημη γεύση στο στόμα.
Βέβαια, συνταγές δεν υπάρχουν. Περί ορέξεως ή περί παιδικού βιβλίου…μάλλον κολοκυθόπιτα.
Πάντως, το σίγουρο είναι πως όταν (και άμα ποτέ) συνταξιοδοτηθώ, δεν θα γίνω οδοντίατρος.
(Φωτό από το παιδικό βιβλίο του διάσημου
Dr. Seuss, "Green Eggs and Ham")
Dr. Seuss, "Green Eggs and Ham")
Μαρία με βρίσκεις πολύ σύμφωνο με την παραπάνω θέση. Θα σταθώ κυρίως και με έμφαση στο σημείο όπου λες ότι δεν υπάρχει συνταγή για να γράψει κανείς παιδική λογοτεχνία, και ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς άγιος για να γράψει παιδικό. Πολύ σωστές παρατηρήσεις ενός μυαλού που φαίνεται οτι τικάρει στη σωστή εποχή! Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Ζαφειρίου
Κώστα, σ' ευχαριστώ. Με τιμάς ιδιαίτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι καλησπέρα,συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Το συγγραφικό έργο ειναι δύσκολο και απαιτεί γνώσεις,ευαισθησία,φαντασία ,έμπνευση και πείρα σε πολλά θέματα.Δεν μπορούν όλοι να γίνουν συγγραφείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι μέχρι να γράψεις ένα βιβλίο θα χρειάζεσαι πολύ χρόνο και θα σβήνεις και θα γράφεις ατέλειωτες ωρες.
Καλή επιτυχία πάντως στο συγγραφικό σου έργο και εύγε για το θέμα σου.
φιλικά
Ελευθερια
Ελευθερία μου, σ' ευχαριστώ! Όπως πάντα, έχεις την ευαισθησία να πεις έναν καλό λόγο...σπάνιο πράγμα στις μέρες μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ,
Μ.
Είχε μόλις κυκλοφορήσει το "ένας ιππότης στο πλυντήριο" και για λόγους ευγνωμοσύνης επισκέφτηκα το πλυντήριο αυτοκινήτων όπου γεννήθηκε η ιστορία για να "χαρτζηλικώσω" τη μαμή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώντας ένα αντίτυπο στα χέρια ψάχνω τον ιδιοκτήτη του πλυντηρίου και του παραδίδω...
Αυτός το κοιτούσε σαν χαζός (μάλλον δεν του είχε προσφέρει ποτέ κάτι κάποιος που να μοιάζει με βιβλίο) και το πρώτο πράγμα που του βγήκε αυθόρμητα ήταν: "Α, αυτό μπορώ να το κάνω και εγώ!!!"
Η απάντηση που του έδωσα χαιρετώντας τον ήταν:
"Μα γιατί δεν το κάνεις τόσο καιρό;"
Αφιερωμένο σε όσους τολμούν να "παίζουν κιθάρα"
http://www.youtube.com/watch?v=9vvOdh13B-o
Γιατί δεν εκπλήσσομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, το παιδικό βιβλίο, θεωρείται μια εύκολη υπόθεση. Κάποιος που δεν έχει μπει - επαγγελματικά - στη διαδικασία της συγγραφής, δεν γνωρίζει ότι πρόκειται για δουλειά: Με ατέλειωτα σβησίματα και ξαναγραψίματα, με ταίριασμα και μέτρημα λέξεων, με καταπόνηση του νου, με μάχη με τη φαντασία και τις αμφιβολίες, με συνεχή απόρριψη κι επαναδιαπραγμάτευση...Αν το παιδικό βιβλίο το θεωρούμε εύκολη υπόθεση, τότε υποτιμάμε το παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Ρουσσάκη, μου αρέσουν πολύ τα βιβλία σας!
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Το να αναγνωρίζετε ο κόπος του συγγραφέα να βγάλει ένα άξιο αποτέλεσμα είναι μεγάλο πράγμα. Διότι δεν γράφουμε για μας. Γράφουμε για τα παιδιά. Και όπως πολύ σωστά λέτε, τα παιδιά δεν τα υποτιμούμε. Μέσα απ’ το παιδικό βιβλίο έχουμε υποχρέωση να τους δείξουμε τον υπέρτατο σεβασμό μας. Να είστε καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή