Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

ΑΡΕΜΙΛΑΚ ΙΛΟΠ ΟΠΑΓΑ Σ

Μια τελευταία ιστορία για το τέλος του 2013.  Γιατί καμιά φορά ξεχνάμε ότι οι αναποδιές είναι ουσιαστικές και απαραίτητες!  Καλή χρονιά με δύναμη και αγάπη!

«Ένα βαρύ πρωινό»
Της Μαρίας Ρουσάκη

(Συμμετοχή στο Ημερολόγιο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2012 με θέμα «Και ξαφνικά, όλα γύρισαν ανάποδα»)

Ο χειρότερος ήχος της ημέρας, που δεν παραλείπει να ακουστεί παρά μόνο το ευλογημένο Σαββατοκύριακο, χτυπάει και πάλι μες στο μυαλό μου, σπάζοντας, αποσπώντας, αποσυντονίζοντας το γλυκό άλλα ξεχασμένο ήδη όνειρο.  Ώρα να δράσω.  Τώρα.  Πρέπει να δράσω.  Με κινήσεις γρήγορες.  Άλλα δεν τα καταφέρνω.  Σηκώνω το σώμα μου σαν να ζυγίζει ένα τόνο το κάθε άκρο και ξεκινάω τις μηχανικές κινήσεις.  Πλένομαι, ντύνομαι, ξυπνάω πρώτα τη μικρή, τη ντύνω, ξυπνάω τα αγόρια, τους φιλάω, ανοίγω το πατζούρι, τους μιλάω, τους φωνάζω, τους παρακαλάω, παίρνω αγκαλιά τη μικρή γιατί έτσι θέλει, έτσι πρέπει.  Σέρνομαι προς τη κουζίνα για τη διαδικασία του πρωινού.  Φτιάχνω τα απαραίτητα: γάλατα, δημητριακά, τοστάκια, του μεγάλου χωρίς ζαμπόν, του μικρού χωρίς τυρί.  Μιλάω γλυκά.  Μιλάω αυστηρά.  Φωνάζω.  Παρακαλάω.  Φτιάχνω το κολατσιό, ψάχνω για ψιλά για τη καντίνα, ψάχνω για το χαμένο παπούτσι, παραπονιέμαι, σταματάω τον ανερχόμενο πόλεμο, θυμώνω, γκρινιάζω.

Θυμάμαι κάποτε, πολύ μακριά από το τώρα (τόσο μακριά που τρομάζω), όταν είχα την πολυτέλεια της αποκλειστικότητας της κάθε στιγμής.  Χαζή που είμαι που δεν εκμεταλλεύτηκα ΚΑΘΕ στιγμή στο έπακρον!  Γιατί δεν ήξερα πως θα χάσω χρόνο, ευκαιρίες, εξορμήσεις, ορέξεις, τελευταίες αποφάσεις;  Γιατί;  Γιατί δεν ήξερα πως θα ήταν όλα τόσο…βαριά;  Γιατί έχασα τη δύναμη μου;
Ξαφνικά, μες στην απόλυτη ζαλάδα λειτουργώντας πάντα μηχανικά, έχοντας τα χέρια στο τιμόνι της ζωής άλλα το μυαλό αλλού, με πλησιάζει ο μικρός μου.

«Αυτό, mommy, το έγραψα για σένα.»
Το κοιτάζω και ξαφνιάζομαι.  Μπερδεύομαι.  Τα γράμματα…τα γράμματα….
«ΑΡΕΜΙΛΑΚ  ΙΛΟΠ  ΟΠΑΓΑ Σ»
Kαι ξαφνικά, όλα γυρίζουν ανάποδα.
Τα άκρα μου ελαφραίνουν.  Το μυαλό μου ξεθολώνει.  Αποκτώ δύναμη. 
Τον φιλάω και θυμάμαι.
Θυμάμαι πως έχω φτερά.

!ΑΙΝΟΡΧ ΗΛΑΚ




Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

10 + 10 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ



Μέσα από συνεντεύξεις μπορεί κανείς να ανακαλύψει πολλά για έναν συγγραφέα.  Πιστεύω πως τα περισσότερα τα μαθαίνουμε διαβάζοντας τον.  Όμως, αποφάσισα να γράψω μια λίστα που αποκαλύπτουν "10 + 10 πράγματα για μένα" ώστε να με γνωρίστε καλύτερα.  Ωστόσο, τα περισσότερα τα έχω κεντήσει μέσα στα βιβλία μου ως γεγονότα ή συναισθήματα…

1)      Ύστερα από τρία χρόνια φορώντας κυρίως μαύρα (!) αποφάσισα να ντύνομαι μες στο χρώμα.  Είχα ξεπεράσει πλέον την εφηβεία και ξαναβρήκα τη χαρά της ζωής!
2)      Το πρώτο μου βιβλίο και το πιο πετυχημένο το έγραψα σε 20 λεπτά.  Τέτοια έμπνευση έρχεται σπανίως.
3)      Έχω βιώσει ήδη τη χρεοκοπία, οπότε η οικονομική κρίση δεν με τρομάζει.
4)      Μιλώ στον άντρα μου και στα τρία μας παιδιά στα Ελληνικά ενώ δεν είναι η μητρική μου γλώσσα.
5)      Ο χειρότερος μου εφιάλτης έγινε πραγματικότητα όταν ήμουν έγκυος στο πρώτο μου παιδί.  Χρειάστηκε να υποβληθώ άμεσα σε χημειοθεραπείες.  Γέννησα τον πανέμορφο γιο μου και θεραπεύτηκα…Γιατί, πολύ απλά, το πίστεψα.
6)      Απαγορευόταν να μείνω ξανά έγκυος για τα επόμενα 2-3 χρόνια.  Αποφάσισα να κάνω άλλα 2 παιδιά μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια.
7)      Τρελαίνομαι για δαμάσκηνα με επικάλυψη σοκολάτας.
8)      Μικρή έκανα windsurf και έπαιζα κλαρινέτο.  Έχω ξεχάσει πως να κάνω και τα δύο.
9)      Λατρεύω τη μαγειρική/ζαχαροπλαστική, κάνω συλλογή από τσαγιέρες, ακούω ροκ και ρεμπέτικη μουσική.
10)  Η μεγάλη μου επιθυμία είναι να ζήσω πολλές μετενσαρκώσεις.

+

11)  Ό,τι έχω πραγματικά θελήσει, το έχω βρει μπροστά μου. 
12)  Η αγαπημένη μου ρήση είναι “κάθε εμπόδιο για καλό".
13)  Έχω παρατήσει τα πάντα (προσωπικές φιλοδοξίες, επαγγελματικά όνειρα, ζωή στο εξωτερικό) για τον έρωτα της ζωής μου.
14)  Μικρή ήμουν ρομαντικό αγοροκόριτσο.
15)  Είχα και έχω τη μητέρα μου ως πρότυπο.
16)  Έχω πολλούς γνωστούς αλλά λίγους φίλους.
17)  Είμαι τρομερά κακόφωνη. 
18)  Είμαι σπιτόγατο.
19)  Η αγαπημένη μου εποχή είναι τα Χριστούγεννα. Πάντα στολίζω από την 1η Δεκεμβρίου.
20)  Πιστεύω ακράδαντα πως η κατάθλιψη καταπολεμάται χωρίς φάρμακα. Εμείς είμαστε οι γιατροί του εαυτού μας.

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Τα 7 είναι ΜΑΓΙΚΑ!


Seven is Magic” – το πρώτο μου σχολικό βιβλίο το θυμάμαι σαν τη μυρωδιά του φρέσκο-ξυσμένου μολυβιού, σαν την αφή του ατσαλάκωτου χαρτιού, σαν την τρυφερή φωνή της ηλικιωμένης δασκάλας και τη σιγουριά του θρανίου που ποτέ δεν με κούρασε. Ίσως επειδή τα 7 ήταν μαγικά, όπως μου έμαθε άλλωστε το πρώτο μου σχολικό βιβλίο.

 

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Beware of the BABOULA BABY!

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που παρουσιάζω τη νέα μου συνεργασία με την καταπληκτική Anna Prokos, Ελληνοαμερικανίδα συγγραφέας εξαιρετικών παιδικών βιβλίων στις ΗΠΑ.  Μαζί δημιουργήσαμε το Baboula Baby.  Δείτε παρακάτω:


Have you ever felt the stare of its beady eyes?
Have you ever heard the sound of its screeching cries?
Have you ever seen it? Do you have one too?
See what a Baboula Baby does to you!

Written by Maria Rousakis and Anna Prokos, the story teaches kids about sibling rivalry as well as common words to say in Greek. Baboula Baby is a perfect read-together for families who embrace multicultural learning and language.

For orders contact: a-to-zpublishing.com. Email: info@a-to-zpublishing.com
Rate Baboula Baby on Goodreads: http://www.goodreads.com/book/show/18386980-baboula-baby


Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Γιατί γράφω στα ελληνικά;



Γιατί γράφω στα ελληνικά;  Γιατί είναι η γλώσσα των γονιών μου, η γλώσσα των παιδιών μου, η γλώσσα των δέντρων όπου ρίζωσαν οι πρόγονοι μου.  Μιλώ τη γλώσσα τους, γράφω στη δική τους ως δανεική.  Έχω αφήσει τη μητρική μου γλώσσα, τα Αγγλικά, στην άκρη για να με δεχτείτε σαν δική σας.  Σαν Ελληνίδα.  Γιατί όσο μοιραζόμουν μεταξύ δύο πατρίδων, δεν ανήκα πουθενά.  Κάνω λάθη, όμως να είστε επιεικείς μαζί μου.  Με μπερδεύει η γραμματική, δεν μπορώ να λέω γλωσσοδέτες σαν τα παιδιά μου, μεταφράζω εγκεφαλικά λέξεις και φράσεις αυτόματα πλέον… Όμως, να είστε επιεικείς μαζί μου.  Δανείστηκα τη γλώσσα σας, όχι την ψυχή σας.  Δεν είναι ιεροσυλία τα τυχόν λάθη στη γλώσσα.  Ιεροσυλία είναι να τσαλακώνω τη μνήμη των προγόνων μου – να μην σέβομαι την ψυχή του Έλληνα που αγαπά τη πατρίδα του. 
Ως Έλληνοαμερικανίδα, με ό,τι υποδηλώνει στον καθένα σας αυτός ο ορισμός, νιώθω μεγάλη χαρά διαβάζοντας αυτό το άρθρο του κυρίου Μπασκόζου στο Βήμα http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=516811.  Αναφέρει την έρευνα του κοινωνιολόγου του Queens College, κυρίου Νικόλα Αλεξίου, ο οποίος καταγράφει για πρώτη φορά τις ιστορίες Ελληνοαμερικανών στη Νέα Υόρκη, ανθρώπων σαν εμένα, σαν τον πατέρα μου, τους θείους μου, τους φίλους μας…  Εκατοντάδες ιστορίες έχουν ήδη καταγραφεί.  Μπορείτε να τις δείτε εδώ: http://www.qc.cuny.edu/Academics/Degrees/DSS/Sociology/GreekOralHistory/Pages/Interviews.aspx
Προσωπικά, συγκινούμαι με την πρωτοβουλία του καθηγητή Νικόλα Αλεξίου, όχι μόνο ως κοινωνιολόγος/συγγραφέας αλλά ως Ελληνίδα της Αμερικής και ως Αμερικανίδα της Ελλάδος.

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Η Έλεν Κέλερ στη μικρή λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη»


«Τι θα πει φως;  Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.»

- Νίκος Καζαντζάκης

 Με πολύ συγκίνηση πληροφορήθηκα πως το βιβλίο μου, ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, η συγκλονιστική ιστορία της Έλεν Κέλερ (εκδόσεις Κέδρος) είναι στη μικρή λίστα των «Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη» (πρώην "Διαβάζω") στην κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Παιδιά .

Για μένα προσωπικά, η επιτυχία του βιβλίου καθορίζεται από ένα και μοναδικό πράγμα: να ακουστεί η «φωνή» της Έλεν ώστε να «δούμε» τη ζωή με τα μάτια της – με τα μάτια της ψυχής.  Επιτυχία σημαίνει να βρίσκουμε το φως σε όλα τα σκοτάδια.  Και να απολαμβάνουμε κάθε μέρα σαν θείο δώρο.

Η τελετή απονομής και η ανακοίνωση των βραβείων θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής στις 12/6.








Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ο Θησαυρός του Ταϋγέτου


Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την κυκλοφορία ενός καινούριου βιβίου, ειδικότερα όταν έχει τόση σημασία για τον τόπο καταγωγής μου, το χωριό των γονιών μου, τις ρίζες μου από κάθε όψη του γενεαλογικού μου δέντρου.
Ο θησαυρός του Ταϋγέτου, από τις εκδόσεις Μίνωας, είναι μια καλοκαιρινή περιπέτεια για ηλικίες 9 ετών και άνω.  Ελπίζω να αγαπήσετε τα μυστικά του βουνού μου, την ποίηση του Ταϋγέτου και την χαρά που νιώθουμε όλοι όταν ανακαλύπτουμε "κρυμμένους θησαυρούς" στη φύση άλλα και στην καθημερινότητα μας.

Η υπόθεση:
Ο Μιχάλης και ο Βασίλης, τα δίδυμα, έχουν μια πολύ αγαπημένη ασχολία, πέρα από το μπάσκετ και τη σκανταλιά: την εξερεύνηση. Χάρη στον παππού τους, το τρίτο μέλος της Ομάδας Φυσικής Εξερεύνησης που έχουν δημιουργήσει μαζί, τα αδέλφια λατρεύουν την περιπέτεια, τα αινίγματα και φυσικά να ανακαλύπτουν τις εκπλήξεις που τους ετοιμάζει ο παππούς τους.

Κάνουν όμως την πιο συναρπαστική εξερεύνηση αυτό το καλοκαίρι στο χωριό του παππού, την Αλαγονία. Ο χάρτης που πέφτει στα χέρια τους και η πίστη τους στην ύπαρξη θησαυρού στο Σιδεροβάγενο τους οδηγούν σε μια συναρπαστική περιπέτεια στους πρόποδες του Ταϋγέτου, για να ανακαλύψουν... τίποτε άλλο πέρα από την αλήθεια.

Άραγε υπάρχει στ' αλήθεια ο θρυλικός θησαυρός του Σιδεροβάγενου;


Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Να ζήσει το παιδικό βιβλίο!

2 Απριλίου σήμερα, τα γενέθλια του αθάνατου παραμυθά 
Hans Christian Andersen 
και φυσικά η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.  
Γιορτάζει το παιδικό βιβλίο και μαζί όλοι οι "παραμυθάδες", 
όλοι όσοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη παιδική λογοτεχνία.  
Σήμερα, τότε, κλείνω τα 12.  Με 12 χρόνια ενεργής δράσης, 33 βιβλία, αμέτρητες παρουσιάσεις σε βιβλιοπωλεία, σχολεία και φιλόξενες βιβλιοθήκες, σήμερα λέω, 
"Χρόνια πολλά! Να ζήσει το παιδικό βιβλίο!"
Γιατί τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από ταξίδια μαγικά άλλα και αληθινά. 
Και όπως λέω συχνά,  
"Η ζωή θέλει φαντασία, η ζωή θέλει βιβλία!"



















Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Πλάθοντας ιστορίες



Ύστερα από τη Μέλπω τη μοναδική (εκδ. Παπαδόπουλος) και την σειρά της Σημίνας (εκδ. Κέδρος) ξεκίνησα να γράφω για αγόρια.  Εμπνευσμένη πλέον από τους δύο γιους μου, έγραψα τα χαρακτηριστικά Πώς να περιποιηθείς το τερατάκι που θα βρεις, τον Φαφούτη αδερφό και το Δεν είμαι καρφί (όλα εκδ. Πατάκη).  Ως μητέρα πλέον, έγραψα κι άλλα βιβλία επηρεασμένη από συμπεριφορές και συνήθειες παιδιών, όπως το Μ’ αρέσει να ουρλιάζω, Ο κύριος Κιουκ έχει λόξιγκα (εκδ. Μεταίχμιο), Τα γράμματα χορεύουν (εκδ. Παπαδόπουλος) και πολλά ακόμη...   
Όμως, αφού γέννησα τη κόρη μου και μπήκε το ροζ στη ζωή μου για τα καλά, έγραψα μια σειρά 6 βιβλίων με πρωταγωνίστρια τη Πριγκίπισσα Μανταλένα (εκδ. Παπαδόπουλος).  Η κόρη μου σ’ αυτά τα βιβλιαράκια κρύβεται στη γάτα της Μανταλένας, τη Νέφη!  Όμως, τα Ροζ μαλλιά και οι Κόκκινες καουμπόικες μπότες (εκδ. Ψυχογιός και τα δύο) είναι τα βιβλία που της αφιέρωσα αφού δεν θα τα έγραφα αν δεν είχε μπει στη ζωή μου.
Η σκοπιά μου επιστρέφει ηλικιακά προς τα αγόρια μου ξανά με δύο νέους τίτλους που ετοιμάζονται από τις εκδόσεις Μίνωας: Διαστημικές ειδήσεις εικονογραφημένο για ηλικίες 7 + και ένα μυθιστόρημα με γερή δόση περιπέτειας για 9+.
Και οι ιστορίες, όπως η ζωή, συνεχίζονται, πλάθονται, μαγειρεύονται καθημερινά όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μου, όσο μεγαλώνω εγώ…

Η κύρα Δέσπω από το βιβλίο μου  
Μια Κόκκινη Καραμέλα μαζί με τη Καλημέρα
πλέκει τραγούδια και ιστορίες για τα παιδιά της Καληκαρδιάς



 (εικονογράφηση Πωλίνα Παπανικολάου)



Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Παρουσίαση του βιβλίου Κόκκινες Καουμπόικες Μπότες!

Στην άγρια δύση με κόκκινες καουμπόικες μπότες ή αλλιώς στον Ευριπίδη στη Στοά 
μαζί με μένα και την εμψυχώτρια Δέσποινα Κολλινιάτη αυτό το Σάββατο, 9/2/2012 στις 12. 


Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Κόκκινες Καουμπόικες Μπότες

Κυκλοφορούν κάτι καουμπόικες μπότες στα βιβλιοπωλεία της χώρας...κάτι κόκκινες, κατακόκκινες καουμπόικες μπότες που κάποτε ανήκαν στη κόρη μου.  Τις είχα φέρει από την Αμερική.  Μα, μόλις τις φόρεσε δεν έλεγε να τις βγάλει!  Κάπως έτσι έγραψα κι αυτό το βιβλιαράκι για ηλικίες 2-5...



Μια μέρα η νονά μου μου έφερε τις πιο φανταστικές μπότες του κόσμου.  Ήταν κόκκινες, κατακόκκινες καουμπόικες μπότες. Με αυτές ταξιδεύω στην Άγρια Δύση καβάλα στο άλογο μου. Γνωρίζω Ινδιάνους και πίνω γάλα σε σαλούν. Κάνουν και έναν τέλειο ήχο: ΚΛΑΠΑ-ΚΛΟΥΠΑ, ΚΛΑΠΑ-ΚΛΟΥΠΑ! Γιατί, όμως, μου τις βγάζει η μαμά; Γιατί μου τις κρύβει; Αφού με τις κόκκινες καουμπόικες μπότες μου ταξιδεύω και ονειρεύομαι...


ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΚΑΟΥΜΠΟΙΚΕΣ ΜΠΟΤΕΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Πωλίνα Παπανικολάου
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μαρία Ρουσάκη  

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Ξεκινάμε λοιπόν...καλή, γουρλίδικη χρονιά!

Εύχομαι καλή χρονιά σε όλο τον κόσμο, με υγεία και ευημερία, με αγάπη και αλληλεγγύη, με δυναμισμό και ψυχική ηρεμία.
Η πρώτη συνέντευξη μου για το 2013 παρουσιάζεται στο ιστολόγιο της πολύ δραστήριας Αγγελικής Καρδαρά.  Την ευχαριστώ από καρδιάς.
http://aggelikikardara.wordpress.com/interviews/interview_20/